Vanuit een warm nest geboren, geworden tot een betrokken en gastvrij man, die door hard werken, vallen en opstaan is uitgegroeid tot een mensgericht, to-the-point en daadkrachtig professional. Echt gaaf! Wil je mij leren kennen? Lees dan verder...

De basis

In 1975 geboren als een van een tweeling leer ik al wel over karakters en karaktertrekken. Waar de een meer op de voorgrond is ben ik meer beschouwend. Maar ook was het voor de tweeling met zijn tweeën tegen die ene oudere broer. Later werd dit ook wel eens incasseren, omdat die oudere broer nu ook eenmaal zijn kansen greep en inzag dat hij op onderdelen sterker bleek of moest wachten op de juiste momenten om in te grijpen. Iedereen wil zich op momenten gezien en gehoord voelen.

Onze ouders komen beide uit een ondernemersgezin. Vader in de zuivelhandel. Moeder in porselein en servies. In hun leven hebben zij geleerd wat leven en overleven betekend. Na jaren hard werken maken ze allebei een faillissement mee. Vader gaat nog aan de slag bij bedrijven, maar raakt afgekeurd op zijn gezondheid. Beiden zijn zij thuis bij de kinderen. Het was geen rijk huishouden, wel altijd een warm nest. Dat vormt Wouter van der Kort.

Als klein jongetje schreef ik een opstelletje waarin ik beschrijf als ober in de horeca te willen werken. Een heus eigen restaurant en mosselen serveren aan mijn ouders. Dat maakt mij blij. Veel later gebruik ik dit in mijn eindpresentatie van het onderdeel ‘Persoonlijk Leiderschap‘ van mijn Management Development Programma.

Studeren

Vanuit school volgen studieadviezen. Moet havo aankunnen stond er op mijn papiertje. Ik wil helemaal geen havo, geen mavo, maar vrijheid en keuzes dat wil ik. Mijn eigen koers varen. Het algemene karakter van dit onderwijs vind ik maar niets. Ik wil weten hoe het er in de praktijk aan toe gaat. Via het Amsterdams Lyceum kom ik op de hotelschool in Amsterdam. Hier vormt zich een basis in klantcontact, klantbeleving, service en dienstverlening. Ik voel mij hierdoor opbloeien en ontwikkelen.

Hard werken, veel leren

Ik ga werken bij Golden Tulip en Tulip Inn in Amsterdam. Aan mijn tijd bij het Schiller Hotel midden op het Amsterdamse Rembrandtplein koester ik mooie herinneringen. Er gaan hoofdstukken van mijn leven open en dicht. Een eerste échte liefde en dan toch weer niet. Ik ervaar verlies en voel verdriet.

Ik moet, ik wil, ik ga… Anders denken. ‘Doorgaan’ zou mijn vader zeggen.

Sterke merken die anders in de markt durven te staan hebben mijn voorkeur. Ik start bij Jumbo Supermarkten waar ik betrokken raak bij de ombouw van Super de Boer winkels naar Jumbo Supermarkten. Cultuurverandering, van groene winkels naar Jumbo Geel. Klantbeloftes als de 7 zekerheden van Jumbo. Niet een winkelmedewerker spelen, maar winkelier zijn. Ondernemen. Bezig zijn met de klant en klantverwachtingen overtreffen. Maar net zo goed sturen op kostprijs en efficiency. Ik vind het mooi om te ervaren wat cultuurverandering met mensen doet. Prachtig om vanuit mijn leidinggevende rol met mensen hierover in gesprek te zijn en keuzes te laten maken.

In deze periode leer ik mijn vrouw Cynthia kennen. Raken we verliefd, gaan samenwonen.

Later kom ik terecht bij Politie Flevoland. Zij hadden mij tijdelijk nodig om aan een aantal politiebureaus de kwaliteit van het eerste klantcontact te verbeteren. Vaak kortdurende klantcontacten, maar met een grote impact. Bezoekers zijn soms angstig of geschrokken van wat hen overkomen is. Men wil zich hier écht en direct geholpen en gezien voelen. Ik ga met agenten aan de slag die elke dag mensen ontvangen om aangiftes op te nemen. Vaak van verlies of diefstal, soms van (huiselijk) geweld. Hoe ga je daar dan mee om. Leren kijken naar je collega’s, op zoek naar verbinding. Verbinding met die meneer of mevrouw die iets heeft verloren of waarvan wellicht iets is gestolen. De stoere politieman in verbinding met de ander. Best lastig in een sterk hiërarchische omgeving, een machocultuur. Service verlenen en de ander op weg helpen. Ik merk dat een groot deel van dit team inziet dat de ingeslagen weg een mooie is en dat het hen in onderling contact zoveel teruggeeft. Mooie ontwikkeling. Ook voor mij. Ik laat mij hier een-op-een coachen in mijn rol. Hoe breng ik iets over en wat is dan de reactie van de ander.

Persoonlijke Ontwikkeling

In deze periode worden Jesse en Vera geboren. Ik ben 30 als ik voor het eerst vader word. Super, ik krijg de kans om de vader te worden die ik mezelf heb voorgenomen te willen zijn.

Yarden uitvaartorganisatie heeft een sterke focus op Operationel Excellence. Ik kom in een wereld terecht van overlijden en dood, maar met op-en-top dienstverlening. Je werkt immers met emotie, je kunt je hier geen missers veroorloven. Of toch? Een mens kan ook niet altijd op scherp staan.

In deze periode verlies ik mijn vader. Hiermee komt afscheid nemen ineens wel heel dichtbij. Ik ervaar dit als een groot gemis. Ik verlies een mooi mens, een belangrijke man uit mijn leven. Mijn vader heeft altijd een sterk geloof in mij en mijn gedrevenheid gehad. Vaak sta ik hier, ook nu, nog bij stil en reflecteer op de momenten die ik nu samen met mijn kinderen beleef.

Achteraf, en dat kost mij wat tijd, kan ik terugkijken op mijn eigen klantbeleving bij de uitvaartcentra waar ik zelf leiding over heb. Ik ga aan de slag met een groep mensen die al heel lang samenwerkt en veel op de automatische piloot doet. Ze kunnen van elkaar op aan. Ik ga kijken naar deze mensen, de processen, naar de efficiëntie van werkzaamheden. Ook naar commercie, want halen we wel genoeg omzet binnen voor het werk wat we verrichten. In gesprek met elkaar. Waar ben jij goed in. Wat is jouw rol in het geheel. Ik slaag erin om een team terug te brengen naar minimale sterkte met flexibele schil tegen een optimaal gewenste omzet zonder afbreuk te doen aan klanttevredenheid. Verbouw en restyling maken dat ik ook kijk naar effectievere inrichting van werkplekken, opslagruimtes en routing.

Ondertussen start ik een HBO Bedrijfskunde, dit geeft een bevestiging van mijn werken en denken op dit niveau. Gaaf om mensen uit andere branches te treffen als studiegenoot en samen kennis te delen.

Steeds meer ervaar ik dat uitvaartverzorging een onderdeel is van het grotere geheel van Yarden Uitvaartorganisatie. Yarden werkt aan Customer Experience, een klantreis. Wie is nou je klant en wat verwacht de klant van ons. Vereniging Yarden sluit met haar domeinen Voorlichting, Bewustwording en Nazorg naadloos aan bij de zaken waar de organisatie mee bezig is. Uitvaartverzorging en een afscheid betaalbaar maken. Ik besluit over te stappen naar de Vereniging om een regio te ondersteunen en daarnaast invulling te geven aan het Programma Nazorg. Te zorgen dat er na een overlijden, door het hele land en voor iedereen die daar behoefte aan heeft, de mogelijkheid bestaat dat er iemand met nabestaanden meeloopt om richting te geven aan het nieuw ontstane leven na een verlies. Ik werk aan een overlijdensdesk en een online chatomgeving. Streven is om er simpelweg voor een ander te kunnen zijn op momenten dat een ander je nodig heeft. Online, fysiek, gewoon ‘er zijn’.

Professionaliseren

Ondertussen start ik aan het Management Development Programma van deze organisatie. Door reflectie van de groep, de trainers en mijn leidinggevende kom ik tot inzichten die maken dat ik groei in mijn performance en overtuiging. Meer en meer inzicht in eigen talent. Gaaf!...

In een subgroep beschrijven we in een strategisch plan wat we als Yarden zouden moeten doen om de strijd aan te kunnen met de enorme aanwas van het aantal ZZP’ers in de uitvaartbranche en de toenemende concurrentie in crematoria. Onze subgroep wint na presentatie van dit strategisch plan aan de directie en RvC de eerste prijs. Wat gaaf, wat een mooie prestatie. Ik ben zowel op persoonlijk gebied, als op het bedrijfskundige onderdeel en in groepsleiderschap ongelofelijk gegroeid en ontwikkeld. Ik ben trots! De organisatie kijkt naar ons plan en wil hier echt iets mee richting de toekomst.

Marktwerking in met name Uitvaartverzorging maakt echter dat we er niet aan ontkomen om scherp te letten op geld dat rondgaat door de totale organisatie. Op alle fronten gaan beurzen dicht en moeten er keuzes gemaakt worden wat wel en niet meer te doen. Vereniging Yarden is weliswaar aandeelhouder van de totale organisatie, maar ook het onderdeel welke gelden onttrekt vanuit de Holding. De Vereniging maakt geen eigen omzet. Niet alleen de bedrijfsonderdelen, maar ook de Vereniging moet nadenken over haar toekomst. Hoe ziet dat eruit richting 2025. Dat wordt veranderen, anders denken.

Hier komt het moment dat ik besluit om Yarden te verlaten. Er volgt een reorganisatie waar ik de gevolgen niet van wil afwachten. Met de kennis die ik heb zie ik voor mijzelf geen uitdagende rol weggelegd in de nieuw te vormen organisatie. Ik kies ervoor om mij te richten op nieuwe kansen. Mijn rugzak heeft zich de afgelopen jaren overvol gevuld met ervaring, kennis en inzichten.

- Wouter van der Kort.